wortreich

wortreich (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen pustych słów

(1.2) posiadający bogate słownictwo, wielosłowny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der wortreiche ein wortreicher wortreicher	die wortreiche eine wortreiche wortreiche	das wortreiche ein wortreiches wortreiches	die wortreichen wortreichen wortreiche
Gen.	słaba mieszana mocna	des wortreichen eines wortreichen wortreichen	der wortreichen einer wortreichen wortreicher	des wortreichen eines wortreichen wortreichen	der wortreichen wortreichen wortreicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem wortreichen einem wortreichen wortreichem	der wortreichen einer wortreichen wortreicher	dem wortreichen einem wortreichen wortreichem	den wortreichen wortreichen wortreichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den wortreichen einen wortreichen wortreichen	die wortreiche eine wortreiche wortreiche	das wortreiche ein wortreiches wortreiches	die wortreichen wortreichen wortreiche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wortreichtum n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: