vildmark

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vildmark (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dzicz
odmiana:
(1.1) en vildmark, vildmarken, vildmarker, vildmarkerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
vild (dziki) + mark (ziemia, grunt)
uwagi:
źródła: