schweifen

schweifen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃvaɪ̯fn̩] IPA: [ˈʃvaɪ̯ftə] IPA: [ɡəˈʃvaɪ̯ft]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wodzić, krążyć, wędrować, błąkać

(1.2) techn. zaokrąglać, zaokrąglić, wyginać, wygiąć

odmiana:

(1.1) schweif|en (schweift), schweifte, geschweift (sein)

(1.2) schweif|en (schweift), schweifte, geschweift (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) durch die Stadt/den Wald schweifen • seinen/den Blick schweifen lassen • seine/die Gedanken schweifen lassen • in die Ferne schweifen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schweifen n, Schweif m, Schweifung ż

czas. schwofen

przym. geschweift

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: schweifen • abschweifen • ausschweifen • umherschweifen • umschweifen

źródła: