schlüpfrig

schlüpfrig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃlʏpfʀɪç]

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) śliski

(1.2) pejor. świński (nieprzyzwoity)

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der schlüpfrige ein schlüpfriger schlüpfriger	die schlüpfrige eine schlüpfrige schlüpfrige	das schlüpfrige ein schlüpfriges schlüpfriges	die schlüpfrigen schlüpfrigen schlüpfrige
Gen.	słaba mieszana mocna	des schlüpfrigen eines schlüpfrigen schlüpfrigen	der schlüpfrigen einer schlüpfrigen schlüpfriger	des schlüpfrigen eines schlüpfrigen schlüpfrigen	der schlüpfrigen schlüpfrigen schlüpfriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem schlüpfrigen einem schlüpfrigen schlüpfrigem	der schlüpfrigen einer schlüpfrigen schlüpfriger	dem schlüpfrigen einem schlüpfrigen schlüpfrigem	den schlüpfrigen schlüpfrigen schlüpfrigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den schlüpfrigen einen schlüpfrigen schlüpfrigen	die schlüpfrige eine schlüpfrige schlüpfrige	das schlüpfrige ein schlüpfriges schlüpfriges	die schlüpfrigen schlüpfrigen schlüpfrige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ein schlüpfriger Witz

synonimy:

(1.2) anstößig, unanständig, zweideutig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schlüpfrigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: