scapolare

scapolare (język włoski)

wymowa:

IPA: /ska.po.ˈla.re/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) anat. łopatkowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kośc. szkaplerz

czasownik nieprzechodni

(3.1) pot. uniknąć (czegoś), ominąć (coś), uchylić się (od czegoś)

czasownik przechodni

(4.1) pot. uniknąć (niebezpieczeństwa)

(4.2) żegl. ominąć z bliska przeszkodę

odmiana:

(1.1) lp scapolare m ż; lm scapolari m ż

(2.1) lp scapolare; lm scapolari

przykłady:

(3.1) Marco riesce sempre a scapolare dalle situazioni spiacevoli. → Markowi udaje się zawsze unikać nieprzyjemnych sytuacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(4.1) evitare, scansare

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. scapola ż

(3-4) rzecz. scapolaggine ż, scapolo m, scapolone m; przym. scapolo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. scapola + -are

(2.1) śr.łac. scapulare, utworzone od łac. scapŭla

(3-4) prarom. *excapulare < łac. ex- + capŭlus

uwagi:

źródła: