obiecek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obiecek (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ɔˈbʲjɛʦ̑ɛk], AS[obʹi ̯ecek], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. ktoś, komu z łatwością przychodzi obiecywanie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obietnica
czas. obiecać, obiecywać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.