napotykać

napotykać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. napotkać)

(1.1) spotykać przypadkiem

(1.2) zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego

czasownik zwrotny niedokonany napotykać się (dk. napotkać się)

(2.1) spotykać przypadkiem siebie nawzajem

czasownik zwrotny niedokonany napotykać się (dk. napotknąć się)

(3.1) potykać się długo, wiele razy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) natrafiać, spotykać, natykać się

(1.2) doświadczać, doznawać, przytrafiać się, stykać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. napotykanie n, napotkanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) come across, run into, cross paths; (1.2) encounter
• duński: (1.1) træffe, møde; (2.1) træffe, møde; (3.1) møde

źródła: