korki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

korki (język polski)[edytuj]

korki (1.1)
korki (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkɔrʲci], AS[korʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) buty piłkarskie z okrągłymi wypustkami na podeszwie; zob. też korek (but piłkarski) w Wikipedii
(1.2) pot. korepetycje

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: korek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. korepetycje
uwagi:
(1.2) Początkowo tylko w gwarze warszawskiej, słowo znane już w czasach zaborów[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 270.