intueor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

intueor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) patrzeć, spoglądać, wpatrywać się, przypatrywać się
(1.2) przypatrywać się z zastanowieniem[1], namyślać się (nad czymś)[2]
(1.3) brać pod uwagę, mieć na względzie[2]
odmiana:
(1) intueor, intuērī, intuitus sum (koniugacja II, verbum deponens)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. intuitus m, intuitio ż
czas. intueo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. in + tueor
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Słownik łacińsko-polski, opr. Kazimierz Kumaniecki, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 8371951523.
  2. ↑ 2,0 2,1 Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 131–132, ISBN 83-7195-472-7.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=intueor&oldid=7637313”