inavel
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) biol. rozmnażanie między spokrewnionymi osobnikami, chów wsobny[1][2]
- (1.2) przen. wzajemne popieranie się w zamkniętej grupie[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 217.
- ↑ 2,0 2,1 Svensk ordbok, hasło "inavel"