disutile

disutile (język włoski)

wymowa:

IPA: /di.ˈzu.ti.le/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezużyteczny

(1.2) szkodliwy, niekorzystny

(1.3) leniwy, gnuśny, leniuchowaty

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) ekon. strata

(2.2) szkoda, niekorzyść

(2.3) leń, obibok, wałkoń

odmiana:

(1.1-3) lp disutile m ż; lm disutili m ż

(2.1-3) lp disutile; lm disutili

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inutile, superfluo

(1.2) dannoso

(1.3) fannullone, inetto, ozioso, scansafatiche, scioperato, sfaccendato, sfaticato

(2.1) deficit, disavanzo, passività, passivo, perdita

(2.2) danno, svantaggio

(2.3) fannullone, inetto, ozioso, scansafatiche, scioperato, sfaccendato, sfaticato

antonimy:

(1.1) utile

(1.3) alacre, attivo, laborioso, operoso, solerte, zelante

(2.1) attivo, guadagno, pro, profitto, utile

(2.3) lavoratore

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. disutilità ż

przysł. disutilmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. dis- + utile

uwagi:

źródła: