deficio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

deficio (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) kończyć się, brakować, znikać[1][2]
(1.2) sprzeniewierzyć się, odstąpić[1]
(1.3) słabnąć, opadać z sił[1]
(1.4) ginąć, umierać[2]

czasownik przechodni

(2.1) opuszczać[1]
(2.2) zaczynać brakować[1]
odmiana:
(1.1-2.2) deficio, deficere, defeci, defectum (koniugacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. defectio ż, defectus m
czas. facio
przym. defectus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. de + facio
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hasło „deficio” w: Słownik łacińsko-polski, opr. Kazimierz Kumaniecki, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 8371951523.
  2. 2,0 2,1 Hasło „deficio” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.