ginąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ginąć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɟĩnɔ̃ɲʨ̑], ASĩnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) gubić się, zostawać zgubionym
(1.2) umierać, zdychać (o pojedynczych organizmach)
(1.3) wymierać (o dużej grupie organizmów)
(1.4) przestawać być widocznym, słyszalnym itp.
odmiana:
(1.1-4) koniugacja Vb
przykłady:
(1.1) Ciągle ginie mi gdzieś ołówek.
(1.2) Żołnierze masowo ginęli pod ostrzałem cekaemów.
(1.3) Dinozaury wyginęły miliony lat temu.
(1.4) Uciekinier zginął w tłumie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gubić się, o stworzeniach żywych zabłądzić
(1.2) umierać, zdychać, padać
(1.3) wymierać
antonimy:
(1.1) znajdować się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) rzecz. ginięcie
(1.1) rzecz. zginięcie, zaginięcie
(1.2) rzecz. zginięcie
(1.3) rzecz. wyginięcie
związki frazeologiczne:
(1.2) kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie
etymologia:
(1.2) od rdzenia prasł. *gib-[1]
(1.2) por. ros. гибнуть[1]
uwagi:
(1.1) czasownik jest nieprzechodni (nie ma dopełnienia), ale tworzy imiesłowy przymiotnikowe bierne dla aspektu dokonanego „zaginąć”.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 26.