becuman

becuman (język staroangielski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) dokonywać się, dokonać się, stać się, stawać się, przydarzać się, przydarzyć się, wydarzać się, wydarzyć się, zaistnieć, zdarzać się, zdarzyć się

(1.2) nadchodzić, nadejść, nastać, nastawać, pojawiać się, pojawić się, przychodzić, przyjść, zaistnieć, zbliżać się, zbliżyć się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: