züngeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

züngeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʦʏŋl̩n] IPA[ˈʦʏŋl̩tə] IPA[ɡəˈʦʏŋl̩t]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) (szybko) wysuwać i chować język (o wężu)
(1.2) lizać (np. o płomieniu)
odmiana:
(1.1-2)[1] züngel|n (züngelt), züngelte, gezüngelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Züngeln n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: