wraak

wraak (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: [vraːk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zemsta

czasownik

(2.1) forma pierwszej osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasownika wraken

(2.2) tryb rozkazujący liczby pojedynczej czasownika wraken

(2.3) forma pytająca drugiej osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasownika wraken

odmiana:

nieodm.

przykłady:

(1.1) Hij heeft pas jaren later wraak genomen. → On zemścił się dopiero po latach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wraak nemen → zemścić się

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. wreker m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: