weich

weich (język niemiecki)

wymowa:

wymowa

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) miękki

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m rodzaj męski	f rodzaj żeński	n rodzaj nijaki	m rodzaj męski f rodzaj żeński n rodzaj nijaki
Nom. Nominativ (mianownik)	słaba mieszana mocna	der weiche ein weicher weicher	die weiche eine weiche weiche	das weiche ein weiches weiches	die weichen weichen weiche
Gen. Genetiv (dopełniacz)	słaba mieszana mocna	des weichen eines weichen weichen	der weichen einer weichen weicher	des weichen eines weichen weichen	der weichen weichen weicher
Dat. Dativ (celownik)	słaba mieszana mocna	dem weichen einem weichen weichem	der weichen einer weichen weicher	dem weichen einem weichen weichem	den weichen weichen weichen
Akk. Akkusativ (biernik)	słaba mieszana mocna	den weichen einen weichen weichen	die weiche eine weiche weiche	das weiche ein weiches weiches	die weichen weichen weiche

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeczownik Weiche f rodzaj żeński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: