weich

weich (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) miękki

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der weiche	die weiche	das weiche	die weichen
	mieszana	(k)ein weicher	(k)eine weiche	(k)ein weiches	keine weichen
	mocna	weicher	weiche	weiches	weiche
Gen.	słaba	des weichen	der weichen	des weichen	der weichen
	mieszana	(k)eines weichen	(k)einer weichen	(k)eines weichen	keiner weichen
	mocna	weichen	weicher	weichen	weicher
Dat.	słaba	dem weichen	der weichen	dem weichen	den weichen
	mieszana	(k)einem weichen	(k)einer weichen	(k)einem weichen	keinen weichen
	mocna	weichem	weicher	weichem	weichen
Akk.	słaba	den weichen	die weiche	das weiche	die weichen
	mieszana	(k)einen weichen	(k)eine weiche	(k)ein weiches	keine weichen
	mocna	weichen	weiche	weiches	weiche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Weiche ż

czas. weichen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: