viento

viento (język hiszpański)

wymowa:

IPA: ['bjen̦.to]

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) meteorol. wiatr

(1.2) techn. odciąg (masztu, anteny)

(1.3) (przy namiotach) lina, linka naprężająca

odmiana:

(1.1) lp viento, lm vientos

przykłady:

(1.1) Las regatas han tenido que suspenderse por falta de viento. → Regaty musiały zostać odwołane z powodu braku wiatru.

(1.2) Deberíamos tensar los vientos de esta antena para que no se mueva tanto. → Powinniśmy napiąć odciągi tej anteny, aby nie ruszała się tak bardzo.

składnia:

kolokacje:

(1.1) túnel de viento → tunel aerodynamiczny

synonimy:

(1.1) aire, ventisca, galerna, corriente, torbellino, ciclón, tromba, remolino, vendaval, céfiro, ventarrón

antonimy:

(1.1) calma

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) brisa, huracán, tornado, tifón

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ventilación ż, ventilador m

związki frazeologiczne:

a los cuatro vientos → na cztery wiatry, na wszystkie strony

instrumento de viento → instrument dęty

quien siembra vientos, recoge tempestades → kto sieje wiatr, ten zbiera burzę

viento en popa → pomyślnie, fartownie

etymologia:

łac. ventus

uwagi:

źródła: