utom

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

utom (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przyimek

(1.1) oprócz, z wyjątkiem, poza[1]
(1.2) na zewnątrz, poza[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) förutom, frånsett, utöver
(1.2) utanför
antonimy:
(1.1) inklusive
(1.2) inom, innanför
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Gdy przyimek utom łączy się z zaimkiem osobowym w roli obiektu, wtedy zaimek ten jest w przypadku ackusativ - jak zwykle dla przyimków. Np.: Jag känner alla utom henne.Znam wszystkich oprócz niej. Gdy natomiast zaimek osobowy jest w roli podmiotu, wtedy jest - wyjątkowo - w przypadku nominativ. Np.: Alla utom jag känner henne.Wszyscy oprócz mnie znają ją. Można wtedy uważać, że w takim użyciu utom funkcjonuje jako spójnik.[1][2]
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Svensk ordbok, hasło "utom"
  2. Tor G. Hultman, Svenska Akademiens språklära, kapitel 9.2.3.2. Rektionens kasus, Svenska Akademien, 2003