tauto-

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tauto- (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtawtɔ], AS[tau̯to], zjawiska fonetyczne: u → ł 
?/i
znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tożsamością, powtarzalnością elementów
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) tautogramtautologiatautonim
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ταὐτό (tautó) → to samo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

tauto- (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈtaw.to/
znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) tauto-
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) tautocronotautogrammatautologiatautomerotautomorfismotautonimiatautosillabico
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ταὐτό (tautó) → to samo
uwagi:
źródła: