tabou

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

tabou (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ta.bu]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tabu, nietykalna świętość[1]

przymiotnik

(2.1) święty, nietykalny[1]
(2.2) zabroniony, zakazany, niedozwolony[1]
odmiana:
(2) lp tabou m, taboue ż; lm tabous m, taboues ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) intouchable
(2.2) défendu, illicite, interdit
antonimy:
(2.2) licite, permis, autorisé, toléré
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. taboo[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Stefania Ciesielska-Borkowska, Jerzy Dobrzyński, Jadwiga Gałuszka, Anna Jedlińska, Zygmunt Matkowski, Krystyna Sieroszewska, Jolanta Sikora-Penazzi, Wielki słownik francusko-polski (CD-ROM), LexLand / Wiedza Powszechna, Knurów / Warszawa 2007, ISBN 978-83-89558-13-8.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tabou&oldid=7849217”