scheel

scheel (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /sxeː(j)l/

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zezowaty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

scheel (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zazdrosny, zawistny

(1.2) krzywy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der scheele ein scheeler scheeler	die scheele eine scheele scheele	das scheele ein scheeles scheeles	die scheelen scheelen scheele
Gen.	słaba mieszana mocna	des scheelen eines scheelen scheelen	der scheelen einer scheelen scheeler	des scheelen eines scheelen scheelen	der scheelen scheelen scheeler
Dat.	słaba mieszana mocna	dem scheelen einem scheelen scheelem	der scheelen einer scheelen scheeler	dem scheelen einem scheelen scheelem	den scheelen scheelen scheelen
Akk.	słaba mieszana mocna	den scheelen einen scheelen scheelen	die scheele eine scheele scheele	das scheele ein scheeles scheeles	die scheelen scheelen scheele

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) scheel blicken • scheeläugig

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: