söndra

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

söndra (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) dzielić, rozbijać[1]
(1.2) przen. poróżniać, antagonizować, waśnić, siać niezgodę[1]
odmiana:
(1) att söndra, söndrar, söndrade, söndrat, söndra!, pres. part. söndrande, perf. part. söndrad
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dela, stycka
(1.2) göra oense, skilja, splittra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. söndring, söndrande
przym. söndrig, sönder
partyk. sönder
związki frazeologiczne:
złożony czasownik frazowy avsöndra, utsöndra
fraza czasownikowa söndra och härska
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svenska Akademiens ordbok, hasło "SÖNDRA"