ringrostig

ringrostig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. przen. taki, który wyszedł z wprawy, który stracił biegłość; (dosł. zardzewiały w ringu, o bokserze)

odmiana:

(1.1) ringrostig, ringrostigt, ringrostiga; nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. ring + rost + -ig → ring + rdza + utworzenie przymiotnika

uwagi:

źródła: