ridicule

ridicule (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) śmieszność

(1.2) kpina, pośmiewisko

czasownik

(2.1) ośmieszać, kpić, naigrywać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

hold up to ridicule → wystawić na pośmiewisko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ridiculous

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ridicule (język francuski)

wymowa:

IPA: /ʁi.di.kyl/ ^ⓘ

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) śmieszny

odmiana:

(1.1) lp ridicule m ż; lm ridicules m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) risible

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ridiculité ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ridicule (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) śmieszny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ridicule (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) śmiesznie, żartobliwie, zabawnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ridiculosus, ridiculus

rzecz. ridiculum n, ridiculus m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: