provoco

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

provoco (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɾo.ˈβo.ko]
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od provocar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

provoco (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) prowokować
odmiana:
(1.1) provoco, provocare, provocavi, provocatum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. provocatio ż, provocator m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: