obbligo

obbligo (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈɔb.bli.go/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) obowiązek, powinność, zobowiązanie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: obbligare

odmiana:

(1.1) lp obbligo; lm obblighi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) obbligo scolastico → obowiązek szkolny • sentirsi in obbligo verso qualcuno → czuć się zobowiązanym wobec kogoś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obbligazione ż, obbligazionista m ż, obbliganza ż, obbligatorietà ż

czas. obbligare, obbligarsi

przym. obbligante, obbligato, obbligazionario, obbligatorio

przysł. obbligatamente, obbligatoriamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. obbligare

uwagi:

źródła: