mółwić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mółwić (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. mówić[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) na każdy nieszpor mółwią pięć psalmów…[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mołwa ż, mowa ż, mówienie n, omówienie n, przemowa ż, przemówienie n, wymołwa ż, wymowa ż, wymówienie n
czas. mawiać, mówić, omówić, pomawiać, pomółwić, pomówić, przemawiać, przemówić, wymówić, zmówić
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *mḷviti[1]
uwagi:
Pod koniec XIV wieku forma mółwić najprawdopodobniej była już tylko formą dialektalną, charakterystyczną dla środkowej Małopolski[3]. W XX wieku mółwić występowało w dialekcie śląskim[4].
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mówić
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Witold Taszycki, Dwa staropolskie wyrazy – mółwić i sierce, „Poradnik Językowy” nr 7/1954, s. 13.
  2. ↑ Aleksander Brückner, Psałterze polskie do połowy XVI wieku, Akademia Umiejętności, Kraków 1902.
  3. ↑ Witold Taszycki, Dwa staropolskie wyrazy – mółwić i sierce, „Poradnik Językowy” nr 7/1954, s. 16.
  4. ↑ Witold Taszycki, Dwa staropolskie wyrazy – mółwić i sierce, „Poradnik Językowy” nr 7/1954, s. 17.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mółwić&oldid=7915455”