konsekutiv

konsekutiv (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkɔnzekutiːf]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) konsekutywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der konsekutive ein konsekutiver konsekutiver	die konsekutive eine konsekutive konsekutive	das konsekutive ein konsekutives konsekutives	die konsekutiven konsekutiven konsekutive
Gen.	słaba mieszana mocna	des konsekutiven eines konsekutiven konsekutiven	der konsekutiven einer konsekutiven konsekutiver	des konsekutiven eines konsekutiven konsekutiven	der konsekutiven konsekutiven konsekutiver
Dat.	słaba mieszana mocna	dem konsekutiven einem konsekutiven konsekutivem	der konsekutiven einer konsekutiven konsekutiver	dem konsekutiven einem konsekutiven konsekutivem	den konsekutiven konsekutiven konsekutiven
Akk.	słaba mieszana mocna	den konsekutiven einen konsekutiven konsekutiven	die konsekutive eine konsekutive konsekutive	das konsekutive ein konsekutives konsekutives	die konsekutiven konsekutiven konsekutive
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: