knacken
Wygląd
knacken (język niemiecki)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) skrzypieć, trzeszczeć (np. o drewnie)
- (1.2) łupać, rozłupywać, rozłupać (np. orzechy)
- (1.3) miażdżyć, zmiażdżyć (np. wszy)
- (1.4) przen. pot. rozwiązywać, rozwiązać (np. problem, zagadkę)
- (1.5) przen. pot. (siłą) otwierać, otworzyć (np. sejf, zamek)
- (1.6) przen. pot. kimać
- (1.7) pot. rozpryskiwać (się), rozprysnąć (się), łamać (się), połamać (się)
- odmiana:
- (1.1-6)[1] knack|en (knackt), knackte, geknackt (haben)
- (1.7)[1] knack|en (knackt), knackte, geknackt (sein)[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Knacken n, Knacker m
- czas. knacksen
- przym. knackig
- przysł. knackend
- wykrz. knack, knacks
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: knacken • anknacken • aufknacken • verknacken • zerknacken
- źródła: