klopfen

klopfen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈklɔpfɱ̍]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pukać, zapukać, stukać, zastukać

(1.2) trzepać, wytrzepać

odmiana:

(1.1-2) klopfen (klopft), klopfte, geklopft (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) an die/der Tür klopfen

(1.2) den Teppich / die Matratze klopfen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klopfen n, Klopfer m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: klopfen • anklopfen • beklopfen • ausklopfen • einklopfen • zerklopfen

zobacz też: klopfen • festklopfen • weichklopfen

źródła: