kląć w żywy kamień

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kląć w żywy kamień (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈklɔ̃ɲʥ̑ ˈv‿ʒɨvɨ ˈkãmʲjɛ̇̃ɲ], AS[klõńʒ́ v‿žyvy kãmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ą udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu[1]
odmiana:
(1.1) zob. kląć, „w żywy kamień” nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kląć jak dorożkarz, kląć jak szewc, kląć na czym świat stoi, przeklinać na czym świat stoi, przeklinać w żywy kamień
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 153.