kausal

kausal (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przyczynowy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kausale ein kausaler kausaler	die kausale eine kausale kausale	das kausale ein kausales kausales	die kausalen kausalen kausale
Gen.	słaba mieszana mocna	des kausalen eines kausalen kausalen	der kausalen einer kausalen kausaler	des kausalen eines kausalen kausalen	der kausalen kausalen kausaler
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kausalen einem kausalen kausalem	der kausalen einer kausalen kausaler	dem kausalen einem kausalen kausalem	den kausalen kausalen kausalen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kausalen einen kausalen kausalen	die kausale eine kausale kausale	das kausale ein kausales kausales	die kausalen kausalen kausale

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kausalismus m, Kausalität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: