Przejdź do zawartości

kärlek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
[²tj'ä:r_le:k] ⓘ
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miłość (uczucie)[1]
(1.2) miłość (kochana osoba)[1]
odmiana:
(1.1) en kärlek, kärleken, blm
(1.2) en kärlek, kärleken, kärlekar, kärlekarna
przykłady:
(1.1) Att visa kärlek mot något kallas att älska det. → Okazywanie czemuś miłości nazywa się kochaniem tego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) hat
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kär
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe kärleksaffär, kärleksakt, kärleksbarn, kärleksbetygelse, kärleksbrev, kärleksbud, kärleksdryck, kärleksförbindelse, kärleksförhållande, kärleksförklaring, kärleksgnabb, kärlekshistoria, kärleksliv, kärlekslås, kärleksmöte, kärleksnäste, kärleksroman, kärlekssaga, kärleksscen, kärleksört, föräldrakärlek, syskonkärlek
fraza rzeczownikowa kärlek vid första ögonkastet
złożenie przymiotnikowe kärleksfull, kärlekskrank, kärlekslös
przysłowie gammal kärlek rostar aldrig • kärleken är blind • kärleken övervinner allt
etymologia:
szw. kär + -lek → zakochany + przyrostek tworzący rzeczowniki od przymiotników
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 609.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kärlek&oldid=8023077”