indulgence

indulgence (język angielski)

wymowa:

IPA: /ɪnˈdʌlʤəns/, SAMPA: /In"dVldZ@ns/

wymowa amerykańska^ⓘ

podział przy przenoszeniu wyrazu: in•dul•gence

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pobłażanie, pobłażliwość

(1.2) oddawanie się przyjemności, dogadzanie sobie

odmiana:

lm indulgences

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. indulge

przym. indulgent, self-indulgent

przysł. indulgently

rzecz. self-indulgence

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

indulgence (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɛ̃.dyl.ʒɑ̃s/

^{ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pobłażliwość, wyrozumiałość

(1.2) rel. odpust kościelny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. indulgencier

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: