odpust

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odpust (język polski)[edytuj]

odpust (1.2) parafialny
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. w Kościele katolickim: darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy, które zostały odpuszczone co do winy; zob. też odpust w Wikipedii
(1.2) etn. kośc. uroczystość kościelna ku czci patrona danego kościoła połączona z kiermaszem bądź festynem; zob. też odpust parafialny w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Podstawowe zasady dotyczące uzyskiwania odpustów zawarte w prawie kanonicznym[1].
(1.2) Na odpuście w Cieszynie kupiłem sobie korkowca.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odpust cząstkowy / zupełnysprzedaż odpustów • handel odpustami
(1.2) odpust parafialnypójść na odpust • być na odpuście • wrócić z odpustu
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) rómel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) łaska
(1.2) uroczystość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odpuszczenie n, odpuszczanie n, odpustność ż
zdrobn. odpuścik mrz
czas. odpuścić dk., odpuszczać ndk.
przym. odpustowy, odpustny
przysł. odpustowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. odpuścić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: