inavel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inavel (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) biol. rozmnażanie między spokrewnionymi osobnikami, chów wsobny[1][2]
(1.2) przen. wzajemne popieranie się w zamkniętej grupie[2]
odmiana:
(1) en inavel, inaveln; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. in + avel → w + hodowla
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 217.
  2. ↑ 2,0 2,1 Svensk ordbok, hasło "inavel"
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=inavel&oldid=7138575”