gdy wilk się zestarzeje, skubie go i wrona

gdy wilk się zestarzeje, skubie go i wrona (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡdɨ ˈvʲilʲc‿ɕɛ ˌzɛstaˈʒɛjɛ ˈskubʲjɛ‿ɡɔ i‿ˈvrɔ̃na], AS: [gdy vʹilʹḱ‿śe zestažei ̯e skubʹi ̯e‿go i‿vrõna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• zmięk. międzywyr.• zestr. akc.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) do wszystkiego się można przyzwyczaić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz inne przysłowia o wilku, wronie

tłumaczenia:

źródła: