entwurzeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

entwurzeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛntˈvʊʁt͡sl̩n] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) wyrywać z korzeniami, wyrwać z korzeniami
(1.2) wykorzeniać, wykorzenić, pozbawiać korzeniami, pozbawić korzeniami
odmiana:
(1.1-2)[1] entwurzel|n (entwurzelt), entwurzelte, entwurzelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Entwurzeln n, Entwurzelung ż, Entwurzlung ż
przym. entwurzelt
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. entwurzelen, entwurzeln[2]; synchronicznie niem. ent- + wurzeln
por. śdn. entwortelen
uwagi:
(1.1) zobacz też: wurzelnanwurzelnbewurzelneinwurzelnentwurzeln
źródła: