entweichen

entweichen (język niemiecki)

wymowa:

(1.1-2) IPA: [ˈapˌvaɪ̯çn̩] IPA: [ˌvɪç ˈap] IPA: [ˈapɡəˌvɪçn̩]

​ ​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) (niepostrzeżenie) ulatniać (się), ulotnić (się), wydostawać (się), wydostać (się)

(1.2) przen. (niepostrzeżenie) ulatniać (się), ulotnić (się), uciekać, uciec

odmiana:

(1.1-2) entweichen (entweicht), entweichte, entwichen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Entweichen n, Entweichung

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: weichen • abweichen • ausweichen • entweichen • zurückweichen

źródła: