enimvero

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

enimvero (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) zapewne, owszem[1], w istocie
(1.2) (w zarzutach) jednak, atoli[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. enim + vero → bowiem + naprawdę
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „enimvero” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 224.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, red. Bronisław Kruczkiewicz, Książnica-Atlas, Lwów – Warszawa 1925.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=enimvero&oldid=8349763”