encounter

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

encounter (język angielski)[edytuj]

wymowa:
wymowa amerykańska?/i
bryt. IPA: /ɪnˈkaʊntə/
amer. IPA: /ɨnˈkʰæʊɾ̃ɚ/
znaczenia:

czasownik

(1.1) napotykać; znajdować, spotykać na swojej drodze
(1.2) doświadczyć

rzeczownik

(2.1) spotkanie (najczęściej niespodziewane, przypadkowe)
(2.2) wrogie, nieprzyjemne spotkanie
odmiana:
(1) encounter, encountered, encountered, encounters, encountering
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) come upon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. encountre < st.franc. encontrer < prarom. *incontrāre, utworzone od łac. in + contra[1][2][3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „encounter” w: The American Heritage Dictionary of the English Language, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „encounter” w: Lexico. The English Dictionary, Oxford University Press.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „encounter” w: Ernest Klein, A comprehensive etymological dictionary of the English language, Elsevier, Amsterdam etc. 1971 (2003), ISBN 0-444-40930-0, s. 246.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=encounter&oldid=8073586”