discepolo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

discepolo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń
(1.2) zwolennik, naśladowca, uczeń
(1.3) bibl. uczeń (Jezusa)
odmiana:
(1.1-3) lp discepolo; lm discepoli
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alunno, allievo, scolaro, studente, discente, educando
(1.2) seguace, apprendista, imitatore
antonimy:
(1.1) insegnante, docente, professore, precettore
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. discepola ż, discepolanza ż, discepolato m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. discipŭlus
uwagi:
źródła: