diastratisch

diastratisch (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [diaˈtoːpɪʃ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. diastratyczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der diastratische ein diastratischer diastratischer	die diastratische eine diastratische diastratische	das diastratische ein diastratisches diastratisches	die diastratischen diastratischen diastratische
Gen.	słaba mieszana mocna	des diastratischen eines diastratischen diastratischen	der diastratischen einer diastratischen diastratischer	des diastratischen eines diastratischen diastratischen	der diastratischen diastratischen diastratischer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem diastratischen einem diastratischen diastratischem	der diastratischen einer diastratischen diastratischer	dem diastratischen einem diastratischen diastratischem	den diastratischen diastratischen diastratischen
Akk.	słaba mieszana mocna	den diastratischen einen diastratischen diastratischen	die diastratische eine diastratische diastratische	das diastratische ein diastratisches diastratisches	die diastratischen diastratischen diastratische
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) disatratische Sprachvarietät

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Diastratik ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. diachronisch • diamesisch • diatopisch • diaphasisch • diastratisch

źródła: