diastratisch

diastratisch (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [diaˈtoːpɪʃ]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. diastratyczny

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der diastratische	die diastratische	das diastratische	die diastratischen
	mieszana	(k)ein diastratischer	(k)eine diastratische	(k)ein diastratisches	keine diastratischen
	mocna	diastratischer	diastratische	diastratisches	diastratische
Gen.	słaba	des diastratischen	der diastratischen	des diastratischen	der diastratischen
	mieszana	(k)eines diastratischen	(k)einer diastratischen	(k)eines diastratischen	keiner diastratischen
	mocna	diastratischen	diastratischer	diastratischen	diastratischer
Dat.	słaba	dem diastratischen	der diastratischen	dem diastratischen	den diastratischen
	mieszana	(k)einem diastratischen	(k)einer diastratischen	(k)einem diastratischen	keinen diastratischen
	mocna	diastratischem	diastratischer	diastratischem	diastratischen
Akk.	słaba	den diastratischen	die diastratische	das diastratische	die diastratischen
	mieszana	(k)einen diastratischen	(k)eine diastratische	(k)ein diastratisches	keine diastratischen
	mocna	diastratischen	diastratische	diastratisches	diastratische

(1.1) nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) disatratische Sprachvarietät

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Diastratik ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. diachronisch • diamesisch • diatopisch • diaphasisch • diastratisch

źródła: