dauma

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dauma (język wilamowski)[edytuj]

dauma (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
doüma
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. kciuk, duży palec u ręki[1][2]
odmiana:
(1.1) lp dauma, lm dauma
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Daumen
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 96.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 314.