damno

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

damno (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szkoda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

damno (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) potępić[1]
(1.2) skazywać, skazać[1]
odmiana:
(1.1-2) damno, damnare, damnavi, damnatum (koniugacja I)
przykłady:
(1.1) Damnant quod non intellegunt[2]. → Potępiają, czego nie rozumieją.
(1.2) Absentem in criminibus damnari non oportetNie należy skazywać nieobecnego. (dosł. Nie trzeba, żeby nieobecny został skazany.)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. damnabilis
przysł. damnabiliter
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „damnare” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 502.
  2. Autor: Kwintylian