consonant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

consonant (język angielski)[edytuj]

wymowa:
wymowa amerykańska?/i
bryt. (RP) enPR: kŏn'sənənt, IPA/ˈkɒn.sən.ənt/, SAMPA/"kQns@n@nt/
amer. enPR: kän'sənənt, IPA/ˈkɑn.sən.ənt/, SAMPA/"kAns@n@nt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. spółgłoska

przymiotnik

(2.1) konsonansowy, zgodny, zgadzający się, harmonizujący
odmiana:
przykłady:
(2.1) A situation where a consonant chord follows a dissonant chord is called a resolution.Sytuację, w której akord konsonansowy następuje po akordzie dysonansowym, nazywamy rozwiązaniem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) vowel
(2.1) dissonant
hiperonimy:
(1.1) speech sound / phone
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. consonantal
przysł. consonantly, consonantally
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: