chrematonim

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chrematonim (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌxrɛ̃maˈtɔ̃ɲĩm], AS: [χrẽmatõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. nazwa własna przedmiotu kultury materialnej, np. działa, statku, dzwonu, zegara itp.[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) jednostka leksykalna, leksem, onim
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. chrema, chrematos → rzecz, towar, zdarzenie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Stanisław Kania, Jan Tokarski, Zarys leksykologii i leksykografii polskiej, Warszawa 1997, s. 199.
  2. ↑ Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 168.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=chrematonim&oldid=7871824”