bojtlik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bojtlik (język polski)[edytuj]

bojtlik (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. (Górny Śląsk)[1] portfel, sakiewka
odmiana:
przykłady:
(1.1) (gw.) Pół zwrotki kolyndy pod nosym zamruczom i bydom mieć pełny bojtlik piniyndzy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bojtel mrz, bojtliczek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Beutel[1]
uwagi:
inna pisownia: bajtlik
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: portfel
źródła:
  1. 1,0 1,1 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 42.
  2. z Internetu