blümerant

blümerant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˌblyməˈʁant]

​ wymowa austriacka

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. oklapły, słaby

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der blümerante ein blümeranter blümeranter	die blümerante eine blümerante blümerante	das blümerante ein blümerantes blümerantes	die blümeranten blümeranten blümerante
Gen.	słaba mieszana mocna	des blümeranten eines blümeranten blümeranten	der blümeranten einer blümeranten blümeranter	des blümeranten eines blümeranten blümeranten	der blümeranten blümeranten blümeranter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem blümeranten einem blümeranten blümerantem	der blümeranten einer blümeranten blümeranter	dem blümeranten einem blümeranten blümerantem	den blümeranten blümeranten blümeranten
Akk.	słaba mieszana mocna	den blümeranten einen blümeranten blümeranten	die blümerante eine blümerante blümerante	das blümerante ein blümerantes blümerantes	die blümeranten blümeranten blümerante

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) blaublümerant

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. bleu mourant

uwagi:

źródła: